İnsan nereye kadar sabretmeli?
Selam! Yoğun bir günün ardından yaşadığım karmaşık denebilecek bir olayı anlatmak için buradayım. Bugünkü konum:
İnsan nereye kadar sabretmeli? olacak.
Öncelikle çok sabırlı bir insan olduğumu söyleyebilirim. Olaylarda sinirlensem bile içimde tutar bir süre saklarım. Eğer dayanılmayacak kadar büyürse de dışarı aktarırım. Çok sabrettiğim bir olayı anlatmak istiyorum sizlere.
Taşındığımızı sizlere söylemiştim zaten ve yeni sınıfımda hiç 'düşmanım' yok diyebilirdim. Fakat canımı çok sıkan olaylar oldu. Miki ile hep aynı sırada oturuyoruz. Bir gün önümdeki arkadaş gitti ve yerine (burada ona SarıKafa diyeceğim) SarıKafa oturdu. İlk başlarda iyi olsa da pencere açma ve kapatma mevzusu yüzünden sürekli dalaşır olduk. O montla oturmasına rağmen pencerenin 'terliyorum' bahanesi ile açık kalmasını, biz ise havanın soğuk olduğu gerekçesiyle kapalı durmasını istiyorduk. Bu bir süre devam etti ve her bize ters hareket yaptığında sabrettim. Günler sonra sırf pencereyi kapattı diye Miki'ye olmayacak bir söz etti ve ardından ona vurmaya kalktı. Tabi ki hemen engel oldum. Bir erkeğin böyle bir hareket yapması hiç hoş değildi. Ama yine de sabrettim ve bir şey yapmadım. Gerekli öğretmene söylediğimizde bizim yerimizi değiştirdi ve değiştirirken SarıKafa bana öğretmenin gözü önünde vurdu. Ama öğretmen hiçbir şey yapmadı. Kendimi tutmaya çalıştım ve ellerime hakim oldum. O çocuğu cidden orada öldürebilirdim. Sert vurmamıştı, canım acımamıştı ama yaptığı hareketler, onun varlığı bile beni rahatsız ediyor, çileden çıkmamı sağlıyordu.
Günler akıp gitti ve onun her yaptığı harekete sabrettim. Bu tür olaylarda pek sabretmeyi becerebilen bir insan değildim normalde fakat bu yıl böyle olması gerekiyordu. Bu yıl ciddi anlamda sabretmem gerekiyordu. Biz hiçbir şey yapmayınca duruldu fakat fırtına öncesi sessizlik misali geçen hafta öğretmen bizi sırf SarıKafa için başka bir yere almaya kalktı. Bu cidden zoruma gitti. Bir çocuk için iki kızın yerini değiştirmişti resmen. İlk önce tepki gösterdik ve söylediği yere geçmedik ama kazanan taraf onlar oldu. Ama ben hıncımı almıştım. SarıKafa yanımdan geçerken sertçe ona çarptım ve o laf söylediğinde çok ağır bir laf ettim. Hakaret değildi sadece onun sinirini bozacak türden bir doğruydu söylediğim.
Sabretmek gerekiyor bazen bu tür olaylara. En çok sabrettiğim olay buydu sanırım. Ama bu olay sayesinde sabretmemi kolaylaştıracak ipuçları buldum. Maddeler halinde yazıyorum sizlere.
1) Size hakaret ettiyse asla ona karşılık vermeyin. Tabi ki o anda sinirleneceksiniz ama farklı bir şey düşünmeye çalışın. O, sizin sinirlenmeniz için bunu yapacaktır. Siz onun istediğini yapmayın.
2) Eğer kendinize hakim olamayacak kadar sinirlenirseniz hemen aklınızdan sinirlendiğiniz kişiyi düşünün ve onu dövdüğünüzü hayal edin. Bu sinirinizi yatıştırmanızı sağlayacaktır. ( Önemli Not: Düşündüklerinizi uygulamayın 😉)
3) Asla kavgayı siz başlatmayın. Çünkü olay büyürse ceza alacak taraf karşınızdaki kişi olur.
4) Her küçük problemleri büyütmeyin. Bunu özellikle yazmak istedim. Çünkü yakın arkadaşlar kavga edebilirler ve bu güzel arkadaşlıkları kavgayla bitirmek bir cinayetten farksız olur 😉.
Benim önerilerim ve anım bu kadardı. Aşağıya sevdiğim sözleri bırakıyorum. Bugünlük benden bu kadar. BlueGirl siyahlığa karışır 😜.
İnsan nereye kadar sabretmeli? olacak.
Öncelikle çok sabırlı bir insan olduğumu söyleyebilirim. Olaylarda sinirlensem bile içimde tutar bir süre saklarım. Eğer dayanılmayacak kadar büyürse de dışarı aktarırım. Çok sabrettiğim bir olayı anlatmak istiyorum sizlere.
Taşındığımızı sizlere söylemiştim zaten ve yeni sınıfımda hiç 'düşmanım' yok diyebilirdim. Fakat canımı çok sıkan olaylar oldu. Miki ile hep aynı sırada oturuyoruz. Bir gün önümdeki arkadaş gitti ve yerine (burada ona SarıKafa diyeceğim) SarıKafa oturdu. İlk başlarda iyi olsa da pencere açma ve kapatma mevzusu yüzünden sürekli dalaşır olduk. O montla oturmasına rağmen pencerenin 'terliyorum' bahanesi ile açık kalmasını, biz ise havanın soğuk olduğu gerekçesiyle kapalı durmasını istiyorduk. Bu bir süre devam etti ve her bize ters hareket yaptığında sabrettim. Günler sonra sırf pencereyi kapattı diye Miki'ye olmayacak bir söz etti ve ardından ona vurmaya kalktı. Tabi ki hemen engel oldum. Bir erkeğin böyle bir hareket yapması hiç hoş değildi. Ama yine de sabrettim ve bir şey yapmadım. Gerekli öğretmene söylediğimizde bizim yerimizi değiştirdi ve değiştirirken SarıKafa bana öğretmenin gözü önünde vurdu. Ama öğretmen hiçbir şey yapmadı. Kendimi tutmaya çalıştım ve ellerime hakim oldum. O çocuğu cidden orada öldürebilirdim. Sert vurmamıştı, canım acımamıştı ama yaptığı hareketler, onun varlığı bile beni rahatsız ediyor, çileden çıkmamı sağlıyordu.
Günler akıp gitti ve onun her yaptığı harekete sabrettim. Bu tür olaylarda pek sabretmeyi becerebilen bir insan değildim normalde fakat bu yıl böyle olması gerekiyordu. Bu yıl ciddi anlamda sabretmem gerekiyordu. Biz hiçbir şey yapmayınca duruldu fakat fırtına öncesi sessizlik misali geçen hafta öğretmen bizi sırf SarıKafa için başka bir yere almaya kalktı. Bu cidden zoruma gitti. Bir çocuk için iki kızın yerini değiştirmişti resmen. İlk önce tepki gösterdik ve söylediği yere geçmedik ama kazanan taraf onlar oldu. Ama ben hıncımı almıştım. SarıKafa yanımdan geçerken sertçe ona çarptım ve o laf söylediğinde çok ağır bir laf ettim. Hakaret değildi sadece onun sinirini bozacak türden bir doğruydu söylediğim.
Sabretmek gerekiyor bazen bu tür olaylara. En çok sabrettiğim olay buydu sanırım. Ama bu olay sayesinde sabretmemi kolaylaştıracak ipuçları buldum. Maddeler halinde yazıyorum sizlere.
1) Size hakaret ettiyse asla ona karşılık vermeyin. Tabi ki o anda sinirleneceksiniz ama farklı bir şey düşünmeye çalışın. O, sizin sinirlenmeniz için bunu yapacaktır. Siz onun istediğini yapmayın.
2) Eğer kendinize hakim olamayacak kadar sinirlenirseniz hemen aklınızdan sinirlendiğiniz kişiyi düşünün ve onu dövdüğünüzü hayal edin. Bu sinirinizi yatıştırmanızı sağlayacaktır. ( Önemli Not: Düşündüklerinizi uygulamayın 😉)
3) Asla kavgayı siz başlatmayın. Çünkü olay büyürse ceza alacak taraf karşınızdaki kişi olur.
4) Her küçük problemleri büyütmeyin. Bunu özellikle yazmak istedim. Çünkü yakın arkadaşlar kavga edebilirler ve bu güzel arkadaşlıkları kavgayla bitirmek bir cinayetten farksız olur 😉.
Benim önerilerim ve anım bu kadardı. Aşağıya sevdiğim sözleri bırakıyorum. Bugünlük benden bu kadar. BlueGirl siyahlığa karışır 😜.
Yorumlar
Yorum Gönder