Korkularla nasıl baş edilir?
Selam! Normalde daha önceden yayınlamam gereken bu yazıyı bugün yayınlıyorum. Kusura bakmayın lütfen. Önemli bir sınavım var bu yıl ve ona hazırlanmam gerekiyor. Elimden geldiğince sizlere yazılarımı sunuyorum.
Bugünkü konumuza dönecek olursak:
Korkularla nasıl baş edilir? olacak.
Bu yaşıma kadar bir sürü korkum olduğunu söyleyebilirim. İlk korkum karanlıktı ve karanlık yerlerden hiç hoşlanmazdım. Sanki karanlığın içinde bir şey bana gelecek ve bana zarar verecek gibi gelirdi. Büyüyünce bu korkumun asıl nedenini anladım: Korku filmleri! Ailecek film gecemiz oluyor ve biz hep korku filmleri izliyoruz. Küçük yaştan başladığımız bu alışkanlık ne yazık ki bende karanlık korkusuna yol açtı. Şuanda korkmuyorum çünkü korkumla başa çıkmam için taktikler ürettim. Merak etmeyin! Bu numaraları en son sizlerle de paylaşacağım.
Karanlık korkumun baş gösterdiği dönemlerde bir de kapalı alan korkum bedenimi sarınca hayatım kötü gitmeye başladı. Kapalı alanlarda durunca nefesim daralmaya başlıyor, kendimi ölüme daha yakın hissettiriyordu. Ve bir gün ondan da kurtuldum. Bu aslında kendiliğinden oldu. Taşındığımız evin asansörü var ve her eve çıkışımda onu kullanıyorum. İlk başlarda biraz korksam da günden güne alıştığımı fark ettim ve artık korkmuyorum.
Kapalı alan korkumdan sonra doğal afet korkum oluştu. Tabi yaşadığım bir olay sonucunda oldu bu: Yüzüm duvara dönecek şekilde yatıyordum. Birden sallandığımı hissettim. İlk başta kardeşimdir dedim ama ona seslendiğimde onun yapmadığını söyledi. Arkamda bir yaratığın olduğunu düşündüm ( tamam, bunu düşünmem saçma ama daha çok küçüktüm!). Yavaşça arkamı döndüğümde kimsenin olmadığını gördüm doğal olarak. Annemin yanına gittim koşarak ve o günden sonra doğal afet korkum oldu. Bu korkumu da yendim. Bu aslında biraz zor oldu çünkü yaşadığım yer deprem bölgesi ve sık sık sallandığımı hissediyorum. Deprem çantası gibi gerekli ekipmanlar hazırladığımda bu korkum biraz azaldı. Ama hala yüzüm duvara dönük yatamıyorum. Çünkü hep yaşadığım olay aklıma geliyor.
Son olarak bir de yükseklik korkum vardı. Babamın kucağına dahi çıkamıyordum. Onun da bir anısı var: Küçüktüm ve denize gitmiştik. Babam beni tutuyordu ve birden ne olduysa beni denize bıraktı. Çırpınmaya başladım ve fazlaca su yuttum. Babam beni denizden çıkardığında yükseklikten korktuğumu o an fark ettim. Bu korkumu da aslında korkumun oluşmasına sebep olan babam sayesinde yendim. Her işten geldiğinde beni kucağına aldı ve gün geçtikçe korkmadığımı anladım.
Sizlerinde bu tür korkuları vardır elbette. Bende işe yarayan tavsiyeleri sizlere sunuyorum.
1) Korktuğunuz yere gidin ve onunla yüzleşin.
Biliyorum bu çok zor bir şey. Ama size bir taktik daha. Korktuğunuz yere gittiğinizde yanınıza bir kalem ve kağıt alın. O yerde oturup kağıda aklınıza ne geliyorsa çizin, karalayın. Bunu belli bir süre tekrarladığınızda o yere alışıyorsunuz. Böylece korkunuz gidiyor 😉.
2) Korkunun başladığı yere gidin.
Korkunun başladığı yere gitmek size o anıyı yeniden yaşatacak ve bu anının aslında korkunç olmadığını gösterecek. O anıyı bir kez daha yaşamak, korktuğunuz yerin korkulacak bir yer olmadığını gösterecek.
3) O olayı yeniden yaşayın.
Olay yerine gidip yeniden yaşadığınızda o olay size korkunç gelmeyecek. Çünkü olay anlık şoklardan ibarettir ve o anlık şoku yaşadığınız ve bunu bilinç altınıza yerleştirdiğiniz için temkinli olacaksınız.
Tavsiyelerim bu kadar. Umarım işe yarar bir yazı olmuştur. Aşağıya beğendiğim sözleri bırakıyorum. Bugünlük benden bu kadar. BlueGirl siyahlığa karışır 😜.
Bugünkü konumuza dönecek olursak:
Korkularla nasıl baş edilir? olacak.
Bu yaşıma kadar bir sürü korkum olduğunu söyleyebilirim. İlk korkum karanlıktı ve karanlık yerlerden hiç hoşlanmazdım. Sanki karanlığın içinde bir şey bana gelecek ve bana zarar verecek gibi gelirdi. Büyüyünce bu korkumun asıl nedenini anladım: Korku filmleri! Ailecek film gecemiz oluyor ve biz hep korku filmleri izliyoruz. Küçük yaştan başladığımız bu alışkanlık ne yazık ki bende karanlık korkusuna yol açtı. Şuanda korkmuyorum çünkü korkumla başa çıkmam için taktikler ürettim. Merak etmeyin! Bu numaraları en son sizlerle de paylaşacağım.
Karanlık korkumun baş gösterdiği dönemlerde bir de kapalı alan korkum bedenimi sarınca hayatım kötü gitmeye başladı. Kapalı alanlarda durunca nefesim daralmaya başlıyor, kendimi ölüme daha yakın hissettiriyordu. Ve bir gün ondan da kurtuldum. Bu aslında kendiliğinden oldu. Taşındığımız evin asansörü var ve her eve çıkışımda onu kullanıyorum. İlk başlarda biraz korksam da günden güne alıştığımı fark ettim ve artık korkmuyorum.
Kapalı alan korkumdan sonra doğal afet korkum oluştu. Tabi yaşadığım bir olay sonucunda oldu bu: Yüzüm duvara dönecek şekilde yatıyordum. Birden sallandığımı hissettim. İlk başta kardeşimdir dedim ama ona seslendiğimde onun yapmadığını söyledi. Arkamda bir yaratığın olduğunu düşündüm ( tamam, bunu düşünmem saçma ama daha çok küçüktüm!). Yavaşça arkamı döndüğümde kimsenin olmadığını gördüm doğal olarak. Annemin yanına gittim koşarak ve o günden sonra doğal afet korkum oldu. Bu korkumu da yendim. Bu aslında biraz zor oldu çünkü yaşadığım yer deprem bölgesi ve sık sık sallandığımı hissediyorum. Deprem çantası gibi gerekli ekipmanlar hazırladığımda bu korkum biraz azaldı. Ama hala yüzüm duvara dönük yatamıyorum. Çünkü hep yaşadığım olay aklıma geliyor.
Son olarak bir de yükseklik korkum vardı. Babamın kucağına dahi çıkamıyordum. Onun da bir anısı var: Küçüktüm ve denize gitmiştik. Babam beni tutuyordu ve birden ne olduysa beni denize bıraktı. Çırpınmaya başladım ve fazlaca su yuttum. Babam beni denizden çıkardığında yükseklikten korktuğumu o an fark ettim. Bu korkumu da aslında korkumun oluşmasına sebep olan babam sayesinde yendim. Her işten geldiğinde beni kucağına aldı ve gün geçtikçe korkmadığımı anladım.
Sizlerinde bu tür korkuları vardır elbette. Bende işe yarayan tavsiyeleri sizlere sunuyorum.
1) Korktuğunuz yere gidin ve onunla yüzleşin.
Biliyorum bu çok zor bir şey. Ama size bir taktik daha. Korktuğunuz yere gittiğinizde yanınıza bir kalem ve kağıt alın. O yerde oturup kağıda aklınıza ne geliyorsa çizin, karalayın. Bunu belli bir süre tekrarladığınızda o yere alışıyorsunuz. Böylece korkunuz gidiyor 😉.
2) Korkunun başladığı yere gidin.
Korkunun başladığı yere gitmek size o anıyı yeniden yaşatacak ve bu anının aslında korkunç olmadığını gösterecek. O anıyı bir kez daha yaşamak, korktuğunuz yerin korkulacak bir yer olmadığını gösterecek.
3) O olayı yeniden yaşayın.
Olay yerine gidip yeniden yaşadığınızda o olay size korkunç gelmeyecek. Çünkü olay anlık şoklardan ibarettir ve o anlık şoku yaşadığınız ve bunu bilinç altınıza yerleştirdiğiniz için temkinli olacaksınız.
Tavsiyelerim bu kadar. Umarım işe yarar bir yazı olmuştur. Aşağıya beğendiğim sözleri bırakıyorum. Bugünlük benden bu kadar. BlueGirl siyahlığa karışır 😜.
Yorumlar
Yorum Gönder